Ito ay nakalulungkot na katotohanan ng
kasaysayan na marami ang hindi sumunod sa “tuwid na landas” na siyang panawagan
ni Hesus (عيسى
عليه السلام) sa kanyang pamayanan. Ang maliwanag na naging kasaysayan ng buhay
ni Hesus ay nailahad sa Banal na Qur’an.
Simula sa kanyang ina hanggang sa pagtaas sa kanya sa langit ay binigyang
linaw at katotohanan. Kaya’t katotohanan
ang kanyang pag-akyat sa langit ay may kasunod ng muling pagbabalik. Hindi lamang bilang isang tanda ngunit upang
tapusin ang kanyang tunay na layunin.
سورة النساء
بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ
إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (158)
Paglalarawan: h001
Banal na Qu’ran: (Surah An-Nisâ [4]:158)
158 – Datapuwa’t itinaas siya (Hesus) sa
(kanyang katawan at kaluluwa) ng Allâh sa Kanyang piling (at si Hesus ay nasa
kalangitan [ngayon]). At ang Allâh ay Lalagi nang Makapangyarihan, ang Tigib ng
Karunungan.
Ang ilan niyang mga disipulo ay tumalima
sa kanya at binigyang damdamin ang Diyos upang panigan siya. Hindi lamang ito, kundi gayon din naman ang
mga di sumasampalataya ay nagpakana na siya’y patayin. Subalit ang Diyos ay may
higit na mainam na balak para sa kanya at sa kanyang tagasunod.
Bagama’t ang Banal na Qu’ran ay di
nagtatambad sa lahat ng naging pamumuhay ni Hesus, ito ay nagtatampok lamang sa
mga mahahalagang bahagi ng kanyang pagsilang, ng kanyang layunin, ng pag-akyat
niya sa langit, at naghatid ng pagpapasya sa kapaniwalaang Kristiyano tungkol
sa kanya. Pagdating ng Hukom.
Katotohanang si Hesus ( عيسى عليه السلام) ay muling
ibabalik ng Allâh سبحانه وتعالي sa ibabaw ng lupa upang
ganapin at tapusin ang kanyang layunin.
Sa relihiyong Islam, ang paniniwala ng mga Muslim tungkol sa pagbabalik
ni Hesus ay hindi isang kathang-isip, kuwento o alamat na minana mula sa
nagdaang panahon kundi ito ay Huling Kasulatang ipinahayag ng Allâh سبحانه وتعالي at sa mga Hadith (aral, salaysay o
salita) ng Sugo ng Allâh na si Muhammad [saw].
Ang pagbabalik ni Hesukristo ay maliwanag
na nakatala sa Banal na Qur’an at maging sa mapapanaligang Hadith
(salaysay) ng huling propeta ng Allâh سبحانه وتعالي , si
Muhammad [saw]. Ang Dakilang Allâh سبحانه وتعالي ay
nagbigay ng katiyakan na si Hesus ay darating.
Ito ay matutunghayan sa Banal na Qur’an:
سورة الزخرف
وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا
وَاتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (61)
Banal na Qu’ran: (Surah As-Zukruf [43]:61)
61 – At siya (si Hesus, anak ni Maryam) ay
magiging kilalang tanda para (sa pagdating ng takdang) Oras. Samakatuwid, huwag
kayong mag-alinlangan hinggil dito. At sumunod sa Akin! Ito ang matuwid na
landas.”
Ang Banal na Qur’an ay nagpahayag na si
Hesus ( عيسى عليه السلام) ay isa sa mahahalagang palatandaan ng pagsapit ng Takdang Oras. Kaya naman bawa’t tao ay pinag-uutusang
magbalik-loob at tuwirang tumalima sa pagsamba sa Nag-iisang Diyos, ang
Dakilang Allâh سبحانه وتعالي .
Sa buong kasaysayan, hindi maitatwa na
hanggang sa kasalukuyang panahon, ay hindi tinatanggap at kinikilala ng mga
Hudyo si Hesus bilang dakilang propeta at sugo ng Allâh سبحانه وتعالي. Nguni’t,
sa kanyang pagbabalik, siya ay hayagang kikilalanin ng mga Hudyo at
Kristiyano. Ito ay nakatala sa Banal na Qur’an. Ang Dakilang Allâh سبحانه وتعالي ay nagpahayag:
سورة النساء
وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ
مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا (159)
Banal na Qu’ran: (Surah An-Nisâ [4]:159)
159 – At walang isa man sa Angkan ng Kasulatan
(Hudyo at Kristiyano) nguni’t nararapat na maniwala sa kanya (Hesus) bago
(sumapit kay Hesus) ang kanyang kamatayan. At sa Araw ng Pagkabuhay Muli, siya
ay magiging saksi laban sa kanila.”
Mula naman sa mga mapananaligang Hadith
ng Sugo ng Allâh سبحانه وتعالي , si Muhammad [saw], ito ang
kanyang sinabi: “Siya (si Hesus) ay
bababa, at kung siya ay inyong makikita, siya ay inyong makikilala.
Siya ay mayroong matipunong pangangatawan,
(ang kulay na kanyang balat) ay nasa pagitan ng pula at puti. Siya ay bababa
habang siya ay nakasuot ng dalawang mahabang dilaw na damit. Ang kanyang ulo ay tila mayroong patak ng
tubig, kahit na ito ay hindi basa. Kanyang babakliin ang mga krus, papatayin
ang mga baboy, at aalisin niya ang Jizya (buwis) at siya ay mananawagan para sa
Islam.
Hindi lingid sa atin na ang sinasagisag
ng Kristiyanismo ay ang Krus. Ang kanilang pananampalataya ay nakaugnay,
at nakasalig sa krus sapagka’t pinaniniwalaan nila na ang pagpako sa krus ni
Hesus ay siyang paraan ng pagtubos sa kasalanan ng sangkatauhan.
Nguni’t, ang pagbakli ni Hesus sa mga
krus ay isang pagpapahiwatig lamang na siya ay hindi naipako at namatay sa
krus, samakatuwid walang katotohanan ang kanyang pagtubos ng kasalanan. Pinatutunayan ito ng Banal na
Qur’an:
سورة النساء
وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ
رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ
الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ
إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا (157) بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ
إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (158)
Banal na Qu’ran: (Surah An-Nisâ [4]:157-158)
157 – At dahil sa kanilang pagmamalaki
(nang may kapalaluan ay kanilang sinabi), “Pinatay namin ang Messiah si Issa
(Hesus) ang anak ni Maria, (at) ang Sugo ng Allâh.” Datapuwa’t (katotohanan)
siya ay hindi nila napatay, ni naipako sa krus, bagkus lumitaw nga ito sa
kanila ang gayong (tagpo). At yaong mayroong pagkakaiba-iba hinggil dito ay
tigib ng pag-aalinlangan. Sila ay walang (tiyak na) kaalaman, (at) wala silang
sinusunod maliban sa mga haka-haka lamang.
158 – Sapagka’t katotohanan nga, siya ay hindi
nila napatay. Bagkus itinaas siya ng Allâh patungo sa Kanyang Sarili. At ang Allâh
ay Lagi nang Ganap na Makapangyarihan, ang Tigib ng Karunungan.”
Papaano nga ba narating ng mga Kristiyano
ang ganitong paniniwala na si Hesus ang tumubos ng kasalanan ng
sangkatauhan? Hindi ba’t napakaliwanag
ng mga talata sa Luma at Bagong Tipan ng Bibliya? Hindi kailanman binanggit ni Hesus na siya
ang tutubos ng kasalanan ng sangkatauhan.
Siya ay hinirang ng Diyos bilang isang propetang magbibigay ng babala sa
pamayanan ng Israel
at ituro sa mga taong makasalanan at nakalimot sa nag-iisang Diyos. Ganoon din naman sa mga naunang mga propetang
hinirang ng Diyos – wala silang ibang ipinagbabadya sa mga tao kundi ang sundin
kung anong Batas o Banal na Kapahayagan sa sangkatauhan. Sila (mga propeta) ang naging instrumento
upang maging “daan” sa kaligtasan at sila’y mga tao rin na merong pananagutan
sa Diyos.
Walang sapat na batayan upang
paniwalaan ang mga nagturo na si Hesus ang tumubos sa kasalanan ng
sangkatauhan. Katotohanang walang
pananagutan sa tao ang isang propetang hinirang ng Diyos kung ito’y sumunod man
o hindi sa Banal na Kapahayagan.
Tanging tungkulin ng propeta ay magbigay ng babala at iparating sa tao
ang ipinag-uutos ng ating Poong Maykapal.
Subalit ang pagtanggap sa Kapahayagan ng Diyos ay nasa tao na rin mismo
kung ito’y susunod o hindi.” Basahin
natin ang isang talata sa Lumang Tipan ng Bibliya upang maunawaan natin kung
sino ang tutubos sa kasalanan ng tao.”
Ang Diyos ay nagwika: [Ezekiel
18:4-20] (حزقيال 4:18-20) “Akin ang buhay ng lahat ng tao, maging sa
ama o sa anak, at ang kaluluwang magkasala ay mamamatay. Halimbawa na may isang taong masunurin sa
Kautusan, tapat at lumalakad sa katuwiran. Hindi siya nakikisalo sa handog na
inihain sa mga burol, hindi sumasamba sa mga diyus-diyusan ng Israel . Hindi siya nangangalunya ni
sumisiping sa babaing pinapanahon. Hindi siya nandadaya ng kapwa o nagnanakaw.
Ibinabalik niya agad sa may-ari ang sangla ng nangungutang sa kanya. Marunong
siyang tumulong sa nangangailangan. Hindi siya nagpapatubo sa pagpapahiram ng
pera. Siya ay makatarungan. Sinusunod niya ang aking mga utos at mga tuntunin. Ang
ganitong tao ay matuwid at mabubuhay siya.
“Sakaling magkaanak siya ng magnanakaw, mamamatay-tao at hindi sumusunod
sa alinman sa mga tuntuning ito, bagkus ay nakikisalo sa mga handaan sa mga
burol, sumisiping sa asawa ng iba, umaapi sa mahihirap, nagnanakaw, hindi
marunong magbayad ng utang, sumasamba sa diyus-diyusan, gumagawa ng mga
kasuklam-suklam na gawain, at nagpapatubo. Palagay ba ninyo’y mabubuhay ang
anak na ito? Hindi! Tiyak na mamamatay siya dahil sa mga kasuklam-suklam niyang
gawain. Kung magkagayon, walang ibang dapat sisihin kundi siya.
“Halimbawa namang siya ay may anak. Nasaksihan ng anak na ito ang kasamaan ng
kanyang ama, ngunit hindi niya pinarisan. Hindi siya nakisalo sa mga handaan sa
burol, hindi sumamba sa mga diyus-diyusan, hindi sumisiping sa asawa ng iba.
Hindi rin siya gumawa ng masama kaninuman, hindi nanamsam ng sangla, at hindi
nagnakaw. Siya ay matulungin sa nangangailangan, lumalayo sa kasamaan, hindi
nagpapatubo ng pautang, sumusunod sa aking Kautusan at lumalakad ayon sa aking
mga tuntunin. Mabubuhay ang anak na yaon. Hindi siya mamamatay dahil sa
kasamaan ng kanyang ama. Ang kanyang ama ay mamamatay pagkat nagnakaw at gumawa
ng masama sa kanyang kapwa. “Maaaring itanong mo kung bakit di dapat pagdusahan
ng anak ang kasalanan ng ama. Pagkat matuwid ang mga gawa ng anak, sumunod
siyang mabuti sa aking mga tuntunin, kaya dapat siyang mabuhay. Ang nakasala
ang dapat mamatay. Ang anak ay di
dapat magdusa dahil sa kasalanan ng ama, at ang ama ay di dapat magdusa dahil
sa kasamaan ng anak. Ang matuwid ay mabubuhay dahil sa kanyang pagiging matuwid
at ang masama ay mamamatay sa kanyang kasamaan.”
Hindi ba’t napakaliwanag ng talatang
nabanggit na ang “buhay at kamatayan” ay nasa kamay lamang ng Dakilang
Tagapaglikha. Ang salitang “tinubos” ay
walang pinagkaiba sa mga bagay na pinapatungan ng interes at sa malapit pang
salita ito’y isinangla. Ibig sabihin
lamang nito na kung meron kang isinanglang bagay o gamit meron ka rin palugid
upang “tubusin” ang nasabing gamit.
Papaano pala kung dumating ang araw na nakatanggap ka ng “babala” at
wala kang pantubos – hindi kaya ito maririmata?
Kung ikaw ay isang mabuting ama o magulang ng isang mabuting anak,
makatarungan bang gawin mong pantubos ang minamahal mong anak sa mga taong
tampalasan, kriminal, makasalanan, hungkag, atbp? Napakalabo, hindi ba?
Ang ilan pa sa mga gagawin ni Hesus ay ang
pagpatay niya sa mga baboy. Bakit nga kaya nararapat niyang patayin ang mga
baboy samantalang ito ay hayagang kinakain ng mga makabagong Kristiyano? Ano
nga kaya ang sapat na dahilan? Ang
pagpatay ni Hesus sa mga baboy ay pagpapahiwatig na ito ay isang marumi at
karumal-dumal na hayop na hindi dapat kainin ng mga (tao) kristiyano. Kung susuriin natin, sa tatlong
mananampalataya o may pagkatakot sa utos at batas ng Diyos – ang (Hudyo,
Kristiyano, at Muslim) tanging ang mga Kristiyano lamang ang kumakain ng baboy
samantalang ang Bibliya ay tuwirang nagbabawal kainin ang karne ng baboy o
maruming hayop. Mababasa sa:
[Isaias 66:15-19] (إشعياء 15:66-19)
15 – Darating si Yahweh na may dalang
apoy; At nakasakay sa mga pakpak ng bagyo; Upang parusahan ang mga kinamumuhian
niya.
16 – Apoy at tabak ang gagamitin Niya; Sa
pagpaparusa sa mga nagkasala – Tiyak na marami ang mamamatay.
17 – Ang sabi ni Yahweh, “Malapit na ang
wakas para sa mga naglilinis ayon sa tuntunin ng pagsambang pagano,
nagpuprusisyon sa mga sagradong hardin at kumakain ng karne ng baboy,
daga at iba pang hayop na karumal-dumal.
18 – Nalalaman ko ang iniisip nila at mga
ginagawa. Darating ako upang tipunin ang
lahat ng bansa, at ang mga taong iba’t iba ang wika. Malalaman nila kung gaano Ako Kadakila.
19 – Malalaman din nilang ako ang nagpaparusa sa
kanila. Ngunit magtitira ako ng ilan
upang ipadala sa iba’t ibang bansa.
Susuguin ko sila sa Tarsis, sa Pul at sa Lydia, mga dakong sanay sa
paggamit ng pana. Magsusugo rin ako sa Tubal at Javan, at sa mga baybaying
hindi pa ako nababalita sa aking kabantugan. Ipahahayag nila sa lahat ng bansa
kung gaano Ako Kadakila.
Mbabasa sa: [Levitico 11:7-8] (اللاويين 7:11-8)
“Ang
baboy, biyak nga ang kuko, nguni’t hindi naman ngumunguya ng pagkain mula sa
sikmura, kaya hindi ito dapat kainin. Huwag kayong kakain ng karne ni hihipo
man ng mga patay na hayop na iyan; marurumi iyan para sa inyo.”
Gayon din naman, sa Banal na Qur’an, mahigpit na ipinagbabawal ito. Ang Dakilang Allâh سبحانه وتعالي ay nagsasabi:
سورة المائدة
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ
وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ
وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ
وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ذَلِكُمْ
فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ
وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ
نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ
غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (3)
Banal na Qu’ran: (Surah Al-Mâidah [5]:3)
3 – Ang ipinagbabawal sa inyo (bilang pagkain)
ay ang mga Maitah (mga patay na hayop na hindi kinatay), ang dugo,
ang laman ng baboy, at ang karne (ng mga hayop) na kinatay bilang alay
(sakripisyo) sa iba maliban pa sa Allah, o ang mga kinatay (na hayop)
patungkol sa diyus-diyosan, atbp., o sa mga hayop na hindi binanggit ang Ngalan
ng Allâh habang kinakatay, at ang mga pinatay sa pagkabigti (o pagkasakal), o
sa pamamagitan ng matinding hampas, o sa pagkahulog sa bangin (o mataas na
lugar), o sa pagkasila sa pamamagitan ng sungay, - at ang mga nakain na (ang
bahagi) ng mababagsik (maiilap) na hayop, maliban na lamang kung nakuha pa
ninyo na katayin ito (bago mamatay), - at ang mga inialay (kinatay) sa An-Nusub
(mga altar na bato). (Ipinagbabawal) din ang paggamit ng busog (o palaso) upang
humanap ng suwerte o kapasiyahan, ang (lahat) ng ito ay Fisqun (pagsuway
sa Allâh at [isang] kasalanan). Sa araw
na ito, ang lahat ng mga hindi sumampalataya ay nawalan na ng lahat ng pag-asa
(na magtagumpay laban) sa inyong Relihiyon, kaya’t sila ay huwag ninyong
pangambahan, datapuwa’t Ako ay inyong pangambahan. Sa araw na ito ay pinaging ganap Ko ang
inyong Relihiyon para sa inyo, at nilubos Ko ang Aking paglingap sa inyo, at
Aking itinakda sa inyo ang Islam bilang inyong Relihiyon. Datapuwa’t siya na napilitan dahil sa matinding
pagkagutom, na walang pagnanais na magkasala (sila ay pinahihintulutang kumain
ng gayong mga laman o karne nang maliit lamang upang hindi mapinsala ang
kanilang sarili), at katotohanang ang Allâh ay Lagi nang Nagpapatawad, ang
Pinakamaawain.
Kung ating susundin at pag-aaralan ang
mga utos at batas nang ating Dakila at nag-iisang Tagapaglikha. Ang kalinisan
ay isang bahagi ng tunay na relihiyon at bilang pagsunod, pagtalima, at
pagpapasakop sa kalooban ng ating nag-iisang Tagapaglikha, ang Allâh سبحانه وتعالي. Sa Islam, ang kalinisan ay hindi lamang
nakatuon sa kaluluwa at pangangatawan ng tao kundi maging ang pagkain ng mga
malilinis na bagay ay isang tungkulin na dapat bigyan ng kaukulang pansin ng
isang tunay na mananampalataya at sumusunod sa batas. Ito ay isang hakbangin tungo sa pagsasanay ng
kalinisan upang makamtan “ang ganap na kalinisan na likas sa tao.”
Maging sa larangan ng agham na pangkalusugan,
maraming dalubhasang doktor ang nagbigay ng matibay na ebidensiya na ang baboy
ay hindi angkop para sa tao sapagka’t ito ay tagapagdala ng nakakahawang-sakit
o “virus” na nagiging dahilan upang ang isang tao ay magkaroon ng iba’t ibang
uri ng karamdaman tulad na lamang ng kanser, bronchitis, trichinosis, kolera,
tuberculosis, clonorchiasis (sakit sa atay), diarrhea, pneumonia at iba
pa. Ayon na rin sa mga dalubhasang
doktor, mayroong mga “virus” mula sa baboy na hindi namamatay kahit sa
kumukulong tubig.
PIG disease’ may be spreading between humans: - Vaccines to combat
a deadly pig-borne disease were flown to south-western China on 10 August 2005,
where the spread of the rare illness has already killed 36 people and infected
198. The unusually high numbers of
people infected by the swine disease has led scientists to speculate that it
may be being spread from human-to-human – or that another disease entirely is
to blame. Streptococcus suis type
II, although relatively common in swine, spreads to humans extremely rarely,
and the size and virulence of this current outbreak, in the province of
Sichuan, has taken the World Health Organization by surprise.
(NewScientist.com news service)
Kaya’t kung ang mga Banal na Kasulatan na
ibinaba sa lupa at pinag-utos kina propeta Moises, Hesus at Muhammad
(sumakanila nawa ang kapayapaan) ay nagkaisang ipagbawal ang pagkain nito
kaalinsabay ng pagpapatunay ng agham na ang baboy ay nagdudulot ng sakit para
sa tao, ito ay tanda lamang na ang pagkain nito ay dapat talikdan at huwag
kainin.
Sa pangangaral din ni Hesus sa Bagong Tipan ng
Bibliya, kanyang ipinahiwatig na ang baboy ay sadyang tanda ng karumihan at
pagkakasala, pinagaling niya ang mga gadarenong inaalihan ng mga demonyo.
Namanhik sa kanya ang mga demonyo at ang
sabi nila kay Hesus:
[Mateo 8:31-32] (ماتّيو 31:8-32)
“Kung kami’y palalayasin mo, bayaan mo kaming
pumasok sa malaking kawan ng baboy na nanginginain.” Sinabi ni Hesus, “Humayo kayo.” Kaya’t
lumabas sila sa dalawang lalaki na inalihan ng mga demonyo at pumasok sa mga baboy.
Ang buong kawan ay biglang sumibad ng takbo tungo sa bangin, nahulog sa lawa,
at nalunod.”
Samakatuwid, napakaliwanag na isang tanda
ang ipinahiwatig ni Hesus sa mga tao upang maunawaan ang ibig sabihin ng
karumihan at pagkakasala. Kahit pa
magkaroon ng makabagong aghám, dapat pa rin sundin kung ano ang batas at
pinag-uutos ng Allâh سبحانه وتعالي, at hindi iyong sumuway at ipagwalang-bahala nalang ng tao kung
saan dapat lumagay. Mula sa Banal na
Qur’an, ang Dakilang Allâh سبحانه وتعالي ay nagsabi at nag-utos sa
Kanyang mga Sugo (Propeta):
سورة المؤمنون
يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا
صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (51)
Banal na Qu’ran: (Surah Al-Mu’minun [23]:51)
51 – O kayong mga Sugo! Magsikain kayo ng Tayyibat
(mga mabubuti at pinahihintulutang pagkain) at gumawa ng mga gawang kabutihan.
(Sapagka’t) Katotohanan, Lubusan Kong Nababatid kung ano ang inyong ginagawa.
Kung ating babalikan ang kasaysayan ng
paglikha, walang pinagkaiba sa Banal na Kautusan ng Diyos ang ipinahayag sa
unang tao na kung papaano Niya binigyang kapahintulutan kainin ang mga pagkain
hindi ipinagbawal at ipinagbabawal. Subalit ang tao’y napakahina sa pagsubok at
nagiging pasaway sa Diyos dahilan lamang sa makamundong bagay.
Napakaraming nilalang sa lupa ang bumabagsak sa
pagsusulit sa kadahilanang madaling makalimot ang tao at madaling mahatak ng
kadiliman. Hindi rin naman nagkulang sa pagbibigay ng babala o mensahe ang
Poong Maykapal upang magbalik-loob at talikdan ang kasalanan. Kaya naman
nangako ang Diyos na may naghahantay na gantimpala sa mga matutuwid at tahanan
para sa mga makasalanan at hungkag ang kaisipan. Maging sa Lumang Tipan ng
Bibliya ay paunang sinabi na ng Diyos ang KAPARUSAHAN pagdating ng HUKOM.
[Isaias 66:15-19] (إشعياء 15:66-19)
Ang Paghatol ni Yahweh sa mga Bansa
“Darating ang Diyos na may dalang apoy at
nakasakay sa mga pakpak ng bagyo upang parusahan ang mga kinamumuhian Niya.
Apoy at tabak ang gagamitin Niya sa pagpaparusa sa mga nagkasala. Tiyak na
marami ang mamamatay.
Ang
sabi ng Diyos, ‘Malapit na ang wakas para sa mga naglilinis ayon sa tuntunin ng pagsambang pagano, nagpuprusisyon sa mga sagradong hardin at
kumakain ng karne ng baboy, daga at iba pang hayop na karumal-dumal.’
Nalalaman
ko ang iniisip nila at mga ginagawa. Darating ako upang tipunin ang lahat ng
bansa, at ang mga taong iba’t iba ang wika. Malalaman nila kung gaano ako
kadakila. Malalaman din nilang ako ang nagpaparusa sa kanila.”
Marahil, ito ay sapat
na upang isaalang-alang bilang isang pangunahing dahilan kung bakit sa
pagbabalik ni Hesus, ang isa sa kanyang mga tungkulin ay kanyang babakliin ang
mga krus, at ang pagpatay sa mga baboy.
Matutunghayan din natin kung papaano rin nagbigay ng babala si Hesus sa
mga tao bago siya lumisan pansamantala sa lupa at muling magbabalik. Basahin
ang talata sa Bagong Tipan ng Bibliya:
Paglalarawan: h002
[Mateo 24:27-31] (ماتّيو 27:24-31).
“Sapakat kung gaano kabilis gumuhit ang kidlat
mula sa silangan hanggang sa kanluran, gayon din naman ang pagparito ng Anak
ng Tao. Kung saan naroroon ang bangkay, doon naman magkakatipon ang mga
buwitre.” Pagkatapos ng kapighatiang iyon, ‘magdidilim ang araw, at hindi
magliliwanag ang buwan, malalaglag mula sa langit ang mga bituin, at mayayanig
ang kapangyarihan sa kalawakan. Pagkatapos ay lilitaw sa langit ang tanda ng
Anak ng Tao, at mananangis ang lahat ng bansa. Makikita nila ang Anak ng Tao na nasa alapaap,
dumarating na may dakilang kapangyarihan at malaking karangalan. Sa hudyat ng
malakas na tunog ng trompeta, susuguin ng Diyos ang kanyang mga anghel sa apat
na panig ng daigdig at titipunin nila ang mga hinirang, mula sa lahat ng
dako.”
Batay naman sa Hadith
na isinalaysay ni An-Nawwas bin Saman tungkol sa pagbabalik ni Hesu-kristo:
Paglalarawan: h003
“Siya ay bababa na malapit sa puting minaret ng
dakong Silangan ng Damascus . Siya ay nakasuot ng dalawang damit na
mapusyaw ang kulay, na ang dalawang kamay ay nasa mga pakpak ng dalawang
anghel…” Itinala ni Muslim 4:2250
Ang isa pang pinakamahalagang layunin ni
Hesus sa muling pagbabalik niya sa lupa ay ang pagpapalaganap niya nang
Relihiyong Islam. Napakalawak ng paksang ito nguni’t piliin lamang natin ang
mga mahahalagang bagay na nauukol dito. Ang pagpapalaganap ni Hesus ng Islam ay
isang patunay na ang kanyang relihiyong sinusunod at kinikilala ay ang Islam at
ito ang relihiyong ipinag-utos sa kanya ng Dakila at Makapangyarihan Allâh سبحانه وتعالي
Katotohanan lamang na ang kaligtasan ng
isang tao ay isang pansariling pagpupunyagi sa pamamagitan ng mga gawang
kabutihan at pagkakaroon ng tamang pagsamba at pananalig sa Dakilang Allâh سبحانه وتعالي
. Hindi makatuwiran at sadyang lihis sa
diwa ng katarungan na si Hesus ay nararapat na magpasan sa kasalanan ng
sangkatauhan.
Sa kanyang panahon, pupuksain ng Allâh سبحانه وتعالي ang
lahat ng relihiyon maliban sa Islam at wawasakin ng Allâh سبحانه وتعالي ang
Bulaang Kristo (Al Masih Ad-Dajjal). Ang katiwasayan ay mangingibabaw sa
kalupaan, na halos ang mga leon
ay makikisalamuha sa mga kamelyo, tigre ,
asno at lobo at tupa. Ang mga bata ay makikipaglaro sa mga ahas, at sila ay
hindi matutuklaw (pipinsalain). Si Hesus ( عيسى عليه السلام) ay mananatili ng apat-napung taon (40 na taon)
at pagkaraan ay mamamatay, at ang mga Muslim ay makikipaglibing para sa kanya.”
Itinala nina Abu Dawud Bilang 4324, Ahmad 2:406 at At-Tabari 9:388.
At walang sinumang nakakaalam kung kailan
darating ang Yawmul Qiyamah (Paghuhukom) at ang Susi ng
Al-Ghaib (buhay at kamatayan, at atbp) maliban sa Kanyang mga Tanda (Ayat)
, walang sinuman ang makagagawa at nakakaalam nito kundi ang ating nag-iisang
Tagapaglikha, ang Allâh سبحانه وتعالي .
Ang Allâh سبحانه وتعالي ay nagsasabi:
سورة الأنعام
وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ
وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا
يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ
إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (59) وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا
جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَى أَجَلٌ مُسَمًّى
ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (60)
Banal na Qu’ran: (Surah Al’Anam
[6]:59-60)
59 - At Siya ang
nag-aangkin ng mga Al-Ghaib (lahat ng bagay na nakalingid tulad ng
kaluluwa, kabilang buhay, atbp.): walang sinuman ang nakakaalam ng mga ito
maliban sa Kanya. At talastas Niya kung anuman ang nasa kalupaan at nasa
karagatan; wala ni isa mang dahon ang malalaglag nang hindi Niya batid. Wala ni
isa mang butil sa kadiliman ng kalupaan, gayundin ang anumang bagay na sariwa o
tuyo, na hindi nakatala sa isang Malinaw na Talaan.
60 - Siya ang kumukuha ng inyong kaluluwa sa
gabi (kung kayo ay natutulog), ay may lahat ng kaalaman sa lahat ng inyong
ginawa sa maghapon, at Kanyang ibinabangon (ginigising) kayong muli upang ang
isang natataningang panahon (ang haba ng inyong buhay) ay matupad, at
pagkatapos, sa Kanya ang inyong pagbabalik. At Kanyang ipapaalam sa inyo kung
ano ang inyong ginawa.
Katulad din ng
ipinagbadya ni Hesus ( عيسى عليه السلام),
titipunin ng mga Anghel ng Diyos ang mga tunay na hinirang (mga Propeta), mula
sa lahat ng dako ng apat na panig ng daigdig.”
At sila na mga hinirang (mga Propeta), ang magiging Wali
(Tagapagtanggol) at saksi sa lahat ng mga tunay na Muslim na sumampalataya at
sumamba sa kaisahan ng Allâh سبحانه
وتعالي . At ang lahat ng mga hinirang (mga Propeta) at
lahat ng mga tunay na Muslim na kanilang sinasamba at pinaniniwalaan ay walang
iba kundi ang nag-iisang Allâh سبحانه
وتعالي .
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento